Afritsbroeken & wilde dieren

Hallo lieve allemaal,

Inmiddels zijn we weer in de bewoonde wereld, maar voor de gene die zich afvroegen waarom we vier dagen niet bereikbaar waren.. Nou hierom:
Samen met Koen en Livia (ons Zwitserse vriendinnetje met wie we Spaanse lessen hebben gehad) hadden we 4 dagen jungle geboekt. Met de nachtbus vanuit Cusco zijn we richting Puerto Maldonado vertrokken, dit is een stadje in het jungle gebied en ligt ook aan de bekende rivier ‘Madre de Dios’. Vanuit dit stadje werden we de volgende ochtend met een boot naar onze lodge gebracht. De lodge lag op ongeveer een uur varen van de bewoonde wereld, ook lag de lodge schuin tegenover het apen-eiland.

Toen we eigenlijk al de bus uitstapte sloeg de hitte ons in het gezicht, man wat een warmte. Maar hoe langer we in de buitenlucht zonder airco waren, hoe warmer we het kregen. Op de boot hadden we een klein beetje verkoeling door de wind, maar zodra we bij de lodge aan kwamen leek het wel 20 graden warmer. Lis, koen en ik hadden voordat we naar de jungle gingen ook nog een mooie afritsbroek gescoord, volgens Marjo (Julia’s Moeder) zou dit de aankoop van ons leven worden. Nou we moeten toch toegeven, het was een behoorlijk goede aankoop. Verschrikkelijk lelijk en alles behalve stylish, maar hij was snel droog en heeft ons ook een beetje beschermd tegen de zon en muggen. Maar goed, snel verder met alle activiteiten die we gedaan hebben. We begonnen met een wandeling door de jungle vlakbij onze lodge. Toen nog niet zo veel dieren gezien, enkel 3000 muggen en wat insectjes, maar wel gaaf gevoel dat we gewoon in het regenwoud rondliepen. Na een lekkere lunch was het voor ons tijd om naar Monkey-island te gaan. Hier vonden we na een paar 100 meter lopen al een hele groep aapjes, allemaal kleine schattige aapjes. Voor de aap-kenner het waren kapucijner aapjes en doodshoofdaapjes. We mochten de aapjes voeren met wat mee gebracht fruit, hierdoor kwamen ze echt heel dichtbij. Deze aapjes zijn gered en vervolgens op dit eiland neer gezet, hierdoor zijn ze half-tam. Echte wilde aapjes blijven liever hoger in de bomen op een veilige afstand, maar dat maakte het niet minder gaaf. De rest van de dag hebben we lekker in het zwembad gelegen of gechillt in de hangmatten, heerlijk rustig aan doen want bij enige inspanning liep het zweet overal. Zeker de eerste dag was het behoorlijk wennen aan de overweldigende warmte en hoge vochtigheid, we hadden allemaal nog nooit zo iets mee gemaakt. ’s Avonds zijn we weer de rivier op gegaan om caimannen en andere enge beesten te spotten. We hebben in totaal 3 caimannen gezien en ook nog soort grote cavia-achtige beesten (blijkbaar zijn die heel bijzonder). De eerste nacht was ook wel gek hoor, overal hoorde je de hele tijd diergeluiden, want tenslotte begon het regenwoud al op ongeveer 10 meter vanaf onze lodge. Wat ook wel even wennen was het feit dat er geen mobielbereik was en er alleen maar stroom van half 5 tot 9 was. Dit beviel overigens behoorlijk goed en we hebben geen enkel moment sociaal contact of stroom gemist, haha.

Op dag twee moesten we al vroeg op, om 5 uur zaten we namelijk al in de boot op weg naar het meer Sandoval. Voor we bij dit meer terecht zouden komen moesten we alleen wel nog even 3 km lopen, wandeling van ongeveer 1,5 uur door plassen modder en een niet hele goeie begaanbare weg. Onderweg kwamen we algauw weer wat aapjes tegen en hebben we ook macaws gezien (dit zijn grote soort papagaaiachtige). Gelukkig was het nog vroeg en was het daardoor ook niet zo heel erg warm, dit maakte de wandeling een stuk makkelijker. Eenmaal bij het meer aangekomen konden we in een bootje stappen en heeft onze arme gids, wij hebben hem Mogli genoemd, ons voort gepaddeld. Op het meer hebben we verschillende vogelsoorten gezien, aapjes hoog in de bomen en waar we allemaal nog al van schrokken maar ook onder de indruk waren een grote caiman. De caiman kwam uit het niets tevoorschijn en heeft op een meter afstand van ons bootje gezwommen. Best wel intimiderend want we zaten maar in een simpele houten roeiboot en dit zou echt geen bescherming bieden als deze caiman uit het water zou springen.
Vervolgens moesten we de hele weg weer teruglopen en hebben we nog een mooie stempel in ons paspoort gehad.
Die middag hadden we een vrije middag, iedereen moest namelijk even bijkomen van het vroege opstaan. Lekker aan het zwembad of bijslapen in de hangmat dus. Samen met onze gids, Jonatahan a.k.a Mogli ben ik (Julia) wat fruit gaan zoeken in de buurt van de lodges. Toch wel gaaf dat je gewoon bananen, mango’s en kokosnoten zo even uit de bomen kunt halen. Is weer is wat anders dan naar de supermarkt gaan. Ook hebben we geleerd dat je aan alles moet ruiken, dus kijk niet al te verbaasd op als je ons voortaan aan het fruit ziet ruiken, op deze manier kan je beter ontdekken of het fruit rijp is en lekker zal smaken haha. Na de vrije middag hadden we weer wat energie voor een avondwandeling door het regenwoud, we zouden nu slangen, nacht-apen en nog meer enge beesten tegen kunnen komen. Uiteindelijk hebben we vooral veel muggen, wandelende takken en kleine spinnetjes gezien, niet heel spannend maar alsnog wel leuk om ’s avonds zo door het regenwoud te wandelen.

De derde dag moesten we helaas nog eerder op, om vier uur zaten we toen namelijk al in de boot op weg naar de Parrots clay cliff. Dit is een plek waar elke ochtend honderden papegaaien en parkieten zich verzamelen om van het klei van de kust te kunnen eten. Blijkbaar zitten hier heel veel mineralen in en is het dus goed voor deze slimme beestjes. We konden vanuit de boot de volledige zonsopgang zien en ook al die groene vogeltjes zien rondvliegen was behoorlijk indrukwekkend. Wel ontzettend moeilijk om een beetje een behoorlijke foto te maken, dus hebben we vooral zitten kijken en genieten. Eenmaal terug in de lodge waren Lis en ik nog niet klaar met die vogels en heeft onze gids ons mee genomen om te leren vogelspotten. Uiteraard moeten we nog flink oefenen, maar het stil zitten en observeren van de vogels was erg leuk (voor een uurtje, haha). ’s Middags gingen we de rivier op om te vissen. De hengels waren niet meer dan een grote tak met een visdraadje er aan, maar verrassend genoeg hebben we toch nog wat visjes gevangen. Koen ving als een van de eerste een vis, en al gauw heb ik (Julia) ook twee visjes binnengehaald. Lis en Livia hadden iets minder geluk, maar het maakte het er niet minder leuk om. Toen we al een tijdje aan het vissen waren hoorde we in de verte dat het begon te rommelen, en dat betekende niet veel goeds. Snel hengels weer inpakken en maken dat we terugkwamen naar de lodge voordat de regen zou beginnen. Helaas was dat niet helemaal gelukt, we waren nog geen paar meter gevaren of het begon keihard te regenen. Helemaal doorweekt kwamen we toen aan bij de lodge. Onze gids en kapitein begon ons toen uit te dagen, we waren toch al nat en ze wilden wel eens zien of we het aandurfden om in de Madre de Dios te zwemmen. Daar gingen we hoor, alle vier sprongen we de grote rivier in. Al gauw ontstond er een groot moddergevecht en hebben we verschrikkelijk gelachen. Wel gek hoor, twee avonden ervoor hebben we in de zelfde rivier nog caimannen zitten spotten en nog geen halfuur daarvoor waren we bezig om piranha’s uit deze rivier te vissen.

Op de vierde en laatste dag konden we eindelijk uitslapen. We zijn toen met de boot stroomopwaarts op de rivier gegaan om vervolgens terug te kanoën. Langs de kust terug kanoën en proberen ondertussen nog wat dieren te spotten. Koen spotte in het water een half verzuipend gordeldiertje. Samen met de gids hebben we toen een reddingsactie ingezet, de gids het arme diertje opgetild, Julia terug paddelen naar de kant en Lissa heeft de hele actie gefilmd haha. De beelden zullen dus ooit nog wel eens voorbij komen, maar even geduld hiervoor hoor. Na de lunch hadden we nog meer sportieve activiteiten, namelijk ziplinen en een Canopy wandeling. Het ziplinen was erg gaaf, ging niet mega hard maar toch op die hoogte tussen de bomen en over een soort moeras was leuk. De canopy wandeling daarentegen was voor mij (Julia) toch wat spannender. Over een soort gammel bruggetje waar je amper aan vastzat (want je moest je beveiliging elke keer loshalen en een knoop verder weer vast maken) snel naar de overkant. In totaal hadden we twee soort loop bruggen en ook twee keer ziplinen. Erg gaaf maar ik denk dat het in Nederland niet door de keuring was gekomen, veiligheid is hier in Peru toch denk ik een ander begrip.
Toen was het toch echt tijd om weer terug naar de bewoonde wereld te gaan. Onze bus naar Cusco zou die avond weer vertrekken, helaas maar waar.

Ik denk dat ik wel kan zeggen dat we nog steeds onder de indruk zijn van al die waanzinnige natuur, de verschrikkelijke warmte, grote hoeveelheid muggen en vooral al die wilde dieren die we in deze paar dagen gezien hebben. Heel bizar ook dat op ongeveer 10 uur rijden van Cusco je zo een ander landschap vindt, dit land heeft zo veel te bieden en daar gaan we vanaf nu alleen nog maar meer van zien. Inmiddels zijn we namelijk al in Ica aangekomen, maar daar snel meer over.

Tot snel lieve allemaal.